Czas obostrzeń nie sprzyja spotkaniom w Domowym Kościele, można jednak takie spotkanie przenieść do przestrzeni wirtualnej. Niestety mimo wielu ciekawych narzędzi, które do takich spotkań służą, nie jest możliwe wspólne muzykowanie na żywo, ponieważ istniejące narzędzia internetowe nie są do tego przystosowane. Jak zatem w tym czasie ma się odnaleźć diakonia muzyczna, której charyzmatem jest służenie na rekolekcjach i wspólne uwielbianie Boga śpiewem?
Pewną odpowiedzią może być praktykowanie Kręgów Liturgicznych. Ich istotą jest wspólne rozważenie tekstów Liturgii Słowa, odnalezienie w nich, jakie treści chce nam Liturgia przekazać, a także jak mamy je odnieść do swojego życia. Ostatnią częścią spotkania jest tzw. „Odpowiedź Służby”, czyli wspólne dobranie śpiewów do rozważanej Liturgii, w taki sposób, aby najlepiej przybliżały one rozważane treści.
Począwszy od niedzieli Chrystusa Króla, diecezjalna Diakonia Muzyczna spotykała się co tydzień, aby praktykować taką wspólną modlitwę. Składa się ona z kilku elementów. Najpierw jest wspomniane już rozważanie Słowa Bożego. Uczestnicy odczytują głośno wszystkie czytania biblijne i w ciszy rozważają je. Jak rozważać Słowo, żeby przemieniało moje życie, żeby nie uleciało z naszej pamięci zaraz po zakończeniu spotkania? Sposobów jest wiele:
- można sporządzić „filakterie” – czyli karteczki, na których każdy z uczestników zapisał te zdania, które go najbardziej poruszyły, aby umieścić je w widocznym miejscu, modlić się nimi i uczyć się ich na pamięć
- można napisać swoje osobiste wyznanie wiary i modlić się nim: najpierw podczas kręgu, a później w swojej modlitwie osobistej
- można napisać własną „antyfonę”.
Ten ostatni pomysł był zainspirowany siedmioma Wielkimi Antyfonami Adwentowymi. Towarzyszą one Pieśni Magnificat w liturgii nieszporów przez ostatnie 7 dni Adwentu. To piękne modlitwy rozpoczynające się od uwielbienia, które przechodzi w wołanie do Pana, aby przyszedł i przemieniał swój lud. Dlaczego zatem rozważania Słowa Bożego nie zakończyć napisaniem własnych modlitw na ich wzór? Tak się właśnie stało na ostatnim ze spotkań adwentowych. W ten sposób powstało kilka pięknych modlitw, którymi chcielibyśmy się z Wami podzielić.
O Święty Świętych, dla Którego żadne miejsce, myśl, ani słowo nie jest wystarczające Ciebie godne, a któryś z miłości do nas tak bardzo się uniżył.
Przyjdź i naucz nasze serca pokory i wdzięczności,
abyśmy każdą naszą myślą, każdym słowem i gestem oddawali Tobie i tylko Tobie chwałę.
O Wiekuisty, który nie masz końca ani początku.
Przyjdź i uzdrów nasze serca, abyśmy zapragnęli wieczności z Tobą – nasz Zbawicielu.
O Emmanuelu, Miłośniku Czystości, Synu Najświętszej Maryi Panny, którego wieczny Ojciec jest zawsze wierny swojemu przymierzu,
Przyjdź i otwórz nasze serca, aby stały się Twym domem i tronem na wieki.
O Najwyższy Boże, na wieki ugruntowana jest Twoja łaska, a wierność utrwalona w niebiosach!
Przyjdź i oświeć nas, abyśmy pojęli, jak wielka jest Twoja łaskawość.
O Wierny nasz Ojcze, dla Ciebie nie ma nic niemożliwego,
przyjdź i uzdolnij nas do przyjęcia Twego Słowa, tak jak przyjęła je Maryja.
