Kochani
Dzisiaj dobiegły końca nasze rekolekcje. Zanim zostaliśmy rozesłani z misją „czynienia uczniów”, która jest czymś więcej niż głoszeniem słowa czy „nawracaniem wszystkich narodów” :), dostaliśmy zachętę do odpoczęcia. Jeżeli ktoś z Was pomyślał teraz o kanapie i bezczynnym lenistwie, to mógłby się mocno pomylić – definicja odpoczynku wg ks. Mirosława jest zdecydowanie inna 🙂 i szczerze mówiąc dużo dużo lepsza. Chcecie poznać tę definicję? No to wiecie pewnie co już trzeba zrobić 🙂
Zanim podzieliliśmy się naszymi świadectwami na godzinie świadectw, mogliśmy jeszcze posłuchać wykładu na temat drogi formacji DK – jak istotną rolę w formacji odgrywają rekolekcje oraz w jaki sposób prawidłowo je przeżywać (okazuje się, że kolejność ma duże znaczenie 🙂 )
Kończymy rekolekcje z pięknymi świadectwami, nadziejami, postanowieniami, ale też z potrzebą dalszego rozeznawania i odkrywania drogi Domowego Kościoła. Uczestnicy otrzymali sporą dawkę wiedzy potrzebnej parze animatorskiej DK i mamy nadzieje, że będą mogli ją wykorzystać, aby ożywiać swoje macierzyste wspólnoty.
Wspólna agapa była okazją do podziękowań wszystkim uczestnikom i Diakonii Rekolekcyjnej z parą moderatorską i księdzem moderatorem na czele. Do podziękowań włączyliśmy również Siostry Marianki, które jak zwykle przyjęły nas niezwykle ciepło, czuliśmy się jak w domu.
Zdjęcia nie oddadzą tego co się dzisiaj działo, ale i tak warto przyjrzeć się jak kończymy rekolekcje ORAR II 2024.
PS. Zobaczcie jak wygląda Diakonia Rekolekcyjna po zakończeniu rekolekcji – radość i uśmiechy. No więc jak chcecie przeżyć takie uczucie to … wiecie co robić 🙂
