W blasku Katarzyny Aleksandryjskiej

W blasku Katarzyny Aleksandryjskiej

W sobotnie południe 17 października 2020 niewielka  grupa członków Domowego Kościoła z rejonu kłodzkiego spotkała się na porekolekcyjnym dniu wspólnoty w Kątach Bystrzyckich.  Swoją obecnością zaszczycili nas ks. Adam Woźniak, moderator diecezjalny i Małgosia z Krzysiem Jaśkowiakowie, para diecezjalna.  Spotkanie było okazją, aby podziękować za posługę pary rejonowej Ewie i Mariuszowi Rajskim, gospodarzom miejsca (są mieszkańcami Kątów Bystrzyckich).

Na dzień wspólnoty składały się: adoracja Najświętszego Sakramentu z Namiotem Spotkania, Eucharystia i agapa. Pierwsze dwie części miały miejsce w kościele filialnym p.w. Katarzyny Aleksandryjskiej. Ta skromna świątynia ma fenomenalną historię. To jeden z najstarszych kościołów ziemi kłodzkiej, zbudowany w stylu późnogotyckim w 1541 roku. Jego bryła i otoczenie zachowały się do dziś w niezmienionym kształcie. W 2000 roku w świątyni odkryto współczesne powstaniu budowli freski  tzw. Biblii ubogich (Biblia pauperum), rzecz unikalną na skalę kraju.

Podczas homilii ks. Adam, opierając się na czytaniach z dnia, wskazywał, że aby być adresatami słów Jezusa, musimy się poczuć Jego uczniami. Co ma nam w tym pomóc? Św. Paweł wskazuje na nieustanne dziękczynienie, modlitwę o Ducha Bożego. O Ducha mądrości, który pomoże poznać Jezusa głębiej i  znaleźć odpowiedź, kim On jest dla mnie. Te stopnie poznania można porównać do małżeństwa. Mojego męża, moją żonę zna wielu ludzi, ale nikt nie zna jej tak jak ja. Powinniśmy modlić się o „światłe oczy serca”, abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania. To jest nadzieja przebywania wśród świętych.

Jeżeli odkryjemy, że jesteśmy uczniami, to słowa Jezusa inaczej brzmią. Słowa Boże są pełne Ducha Świętego, który przenika wszystko, także każdego z nas. Jeżeli zakwestionuję Ducha Świętego, to przepadłem.  Skazuję się na bycie w „czarnej dziurze”, w beznadziei.

Jezus wzywa nas, abyśmy poszli i głosili Ewangelię, a wtedy poznamy Jego moc. Potrzebujemy Bożej mocy i łaski, aby w człowieku, który nas słucha, wzbudziło się to, co Bóg w nim umieścił. W obecnym czasie niepokoju, niepewności, potrzebni są ludzie, którzy wiedzą, po co żyją na tym świecie.  My, chrześcijanie, żyjemy czymś, czego świat nie widzi. Nie ma znaczenia, jak inni żyją, ale jak ty chcesz żyć. Jezus pyta:  Kim dla Was jestem ? Sobie i  innym możemy wskazać: Przyjmij Słowo, Pan da Ci łaskę, On cię poprowadzi. Zobaczysz Jego miłość, gdy Ci przebaczy.

Podsumowaniem spotkania była agapa, która odbyła się w Rydlówce, ośrodku rekolekcyjnym ufundowanym przez małżeństwo Rajskich.