Oaza modlitwy naszej diecezji przeniosła się jak wiele innych przedsięwzięć do rzeczywistości online. 25 uczestników nie zraziło się trudnościami technicznymi i funkcjonowaniem na odległość i wzięło udział w spotkaniu w sobotę, 28 listopada 2020 . Prowadzili je jak zwykle, ks. Mirosław Rakoczy oraz Bogusia i Jurek Kuźniarowie, a nad stroną techniczną i muzyczną czuwał Piotr Bałanda. Oaza podzielona była na dwie część: poranną (zawiązanie wspólnoty, jutrznia, konferencja i spotkanie w grupie) oraz wieczorną (nieszpory i różaniec). We własnym zakresie oazowicze, w miarę możliwości, uczestniczyli w Namiocie Spotkania i Eucharystii.
Tematem przewodnim było słuchanie Słowa Bożego w liturgii. Ks. Mirosław wprowadził nas do zagadnienia podczas jutrzni, a następnie rozwinął je w konferencji i w trakcie nieszporów. Na początku wskazał na miejsce Pisma Świętego w budowaniu naszej wiary. Ma być ono nie tyle źródłem informacji (wiedzy) co sposobem na rozwój relacji z Bogiem. Przytoczył słowa papieża Benedykta XVI, że chrześcijaństwo nie jest „religią Księgi”, nie powstało na podstawie zapisanych ksiąg, które są wtórne wobec działania Boga w historii. Zaznaczył, że to „żywe doświadczenie Boga w historii rodzi Kościół”. Chrześcijaństwo zrodziło się z ze Słowa, które jest Osobą – osobowego doświadczenia Jezusa Chrystusa. Lektura Pisma Świętego ma na celu ożywianie i przedłużanie doświadczenia pierwotnego Kościoła, które może nam pomóc budować osobistą relację z Bogiem.
Moderator oazy przestrzegł uczestników przed pułapkami, które grożą zarówno głoszącym jak i czytelnikom i słuchaczom Pisma Świętego i mogą ich sprowadzić na fałszywą drogę. Pierwsza to intelektualizm, w którym na pierwszym planie jest poszukiwanie informacji, zdobywanie wiedzy, zaspokojenie ciekawości. Tymczasem słuchanie czy czytanie Biblii powinno nas prowadzić do powierzenia swego życia Bogu.
Druga pułapka to moralizm, czyli poszukiwanie w Biblii kodeksu moralnego, zakazów i nakazów, traktowanie lektury Słowa Bożego przede wszystkim jako rachunku sumienia. Może to nas wpędzić w chorobliwe poczucie winy, ponieważ sami nigdy nie będziemy w stanie sprostać poznanym wymaganiom. Tymczasem Słowo Boże powinno nas doprowadzić do spotkania z Bogiem, który obdarzy nas łaskami potrzebnymi do przemiany myśli i czynów.
Ks. Mirosław zaproponował (w oparciu o cytaty z Pisma Świętego) przyjęcie postawy wobec Słowa Bożego, która będzie oparta na: słuchaniu, uznaniu, że Słowo Boże jest żywe, skuteczne, ostre, zdolne osądzać, jest światłem prowadzącym przez życie i zdolnym do przemiany nas.
Ostatnim punktem rozważań księdza moderatora, było przedstawienie miejsca Słowa Bożego w liturgii. Pojawia się ono w Liturgii Godzin i w Eucharystii. Ta pierwsza składa się praktycznie z samych fragmentów Pisma Świętego, w szczególności psalmów, które same w sobie są niesamowitą szkołą modlitwy. W eucharystycznej liturgii słowa zwraca uwagę harmonizacja tekstów, co oznacza między innymi powiązanie tematyczne i ukazanie spełnienia obietnic Bożych w Nowym Testamencie zapowiadanych w Starym Testamencie.
Po konferencji uczestnicy zostali podzieleni na grupy i wykonywali praktyczne zadania oparte na tekstach Liturgii Słowa na pierwszą niedzielę Adwentu. Były to: analiza czytań metodą Västeras, poszukiwanie elementów łączących teksty, przygotowanie komentarzy do czytań i układanie wezwań do modlitwy wiernych opartych o teksty biblijne.
Na zakończenie rekolekcji ks. Mirosław i para prowadząca, Bogusia i Jurek Kuźniarowie, podziękowali animatorom i uczestnikom za zaangażowanie i udział w tym modlitewnym spotkaniu oraz wyrazili nadzieję, że dane nam będzie spotkać się następnym razem na oazie modlitwy osobiście.
